Laktoferyna a niedobór żelaza u kobiet w ciąży

O co tyle hałasu?

Laktoferyna (LF) to białko, któremu w ostatnim czasie poświęca się wiele uwagi i które stanowi przedmiot licznych badań. Tak duże zainteresowanie laktoferyną wynika przede wszystkim z jej wielokierunkowego działania w organizmie człowieka. Nie bez przyczyny w  świecie naukowym określa się ją, jako białko multifunkcjonalne. Jak podkreślają naukowcy do tej pory nie zbadano jeszcze wszystkich mechanizmów działania laktoferyny, co właśnie wskazuje na jej wielozadaniowość.

Laktoferyna występuje w płynach ustrojowych i wydzielinach ssaków, przede wszystkim w mleku pierwszym (siarze), ślinie i łzach. Natomiast po raz pierwszy jej obecność stwierdzono właśnie w mleku. Z kolei laktoferyna, która stanowi przedmiot badań jak i wykorzystywana jest w przemyśle farmaceutycznym pochodzi z siary wołowej. Najpowszechniej stosowana jest właśnie laktoferyna bydlęca (BLF), bowiem aż w 70% wykazuje zgodność z LF ludzką.

Bezpieczeństwo jej stosowania potwierdzone zostało przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa żywności (EFSA) oraz Amerykański Departament Zdrowia, który nadał jej status bezpieczeństwa GRAS (Generally Recognize as Safe).

Wpływ laktoferryny

Nazwa laktoferyna pochodzi od połączenia łacińskich wyrazów lacto (mleczny) i ferrum (żelazo) i charakteryzuje wysokie podobieństwo tego białka do żelaza. I to właśnie pierwszą dokładnie przebadaną, funkcją laktoferyny jest udział w transporcie żelaza, wynikający z jej zdolności do wiązania atomów pierwiastków z grupy metali. Stąd też laktoferynie dużą rolę przypisuje się w prewencji, jak i terapii niedoborów żelaza.

Jak pokazują badania stosowanie  preparatów laktoferyny może być bardziej  skuteczne i bezpieczne  w porównaniu z siarczanem żelaza w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza (IDA) podczas ciąży.

Na ten moment standardową praktyką przy niedoborach żelaza u kobiet w ciąży nadal pozostaje podawanie doustnych preparatów żelaza. Terapia faktycznie przynosi oczekiwane efekty, jednakże bardzo często towarzyszą jej dość uciążliwe i nieprzyjemne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, na które już i tak niejednokrotnie skarżą się kobiety.

Najczęściej występujące skutki uboczne podczas suplementacji preparatami żelaza to:

• bóle brzucha
• nudności
• zgaga
• zaparcia i/lub zaparcia

Na przestrzeni ostatnich lat pojawiło się wiele publikacji i badań na temat roli laktoferyny (LF) w obrocie żelazem w ustroju. W badaniach klinicznych przeprowadzonych z udziałem kobiet w ciąży ze stwierdzoną anemią, zaobserwowano  wyższą skuteczność laktoferyny nad preparatami żelaza. Odnotowano nie tylko, wyższy wzrost stężenia hemoglobiny, ale zaobserwowano również brak dolegliwości ze strony układu pokarmowego, jakie mają miejsce w przypadku suplementacji żelazem.

W tej sytuacji optymalnym rozwiązaniem wydaje się być stosowanie preparatów żelaza przy jednoczesnym włączeniu laktoferyny.

Takie połączenie nie tylko korzystnie wpłynie na absorpcję i przyswajalność jonów żelaza ze stosowanych preparatów. Dodatkowo laktoferyna może minimalizować lub nawet zapobiegać pojawieniu się nieprzyjemnych skutków ubocznych podczas terapii preparatami żelaza.

Mając na uwadze multifunkcjonalne działanie laktoferyny. Jej wpływ na gospodarkę żelazową oraz wyniki badań naukowych, jakimi obecnie dysponujemy. Można śmiało powiedzieć, że włączenie laktoferyny zarówno w kontekście prewencji anemii, jak i przebiegu terapii niedoborów żelaza u kobiet w ciąży będzie dobrym rozwiązaniem.

Być może, niebawem, taka praktyka stanie się też bardziej popularna w środowisku medycznym.